Η «σύγχρονη μουσική» στην Ελλάδα του 2022 τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα ξεχειλίζοντας από καινοτομία, ρομαντισμό, λυρικότητα και γνώση για να μείνει πολλές φορές εγκλωβισμένη σε μία παρτιτούρα σε κάποιο συρτάρι. Το κοινό θερμό, ζωντανό, πάντα αγνό –άλλοτε μαγικό κι άλλοτε μαγεμένο από ακούσματα που εξυπηρετούν συχνά την εύκολη εκτόνωση, τη φτηνή δραματικότητα, την αισθητική β’ επιπέδου… Και ναι! «Είμαστε ευχαριστημένοι» με αυτό, όπως άλλωστε είμαστε «εντάξει» με τον βρώμικο αέρα που αναπνέουμε, με τα «τανκς» και με την ατέρμονη εκμετάλλευση των ανθρώπων από ανθρώπους.
Το κοινό, λοιπόν, γεμάτο απορίες και λαμπερά μάτια μα… περιορισμένο ως φυσική εξέλιξη της περιορισμένης προβολής από τα μέσα καλλιτεχνών που παράγουν αυτόνομα νέα μουσική.
Σχετικά με την παραγωγή, στις μέρες που διανύουμε οι μουσικοί έχουμε μείνει μόνοι. Η κατάσταση που βιώνει κανείς για να κυκλοφορήσει έναν δίσκο είναι ένας δρόμος γεμάτος πανέμορφα, μα αγκαθωτά τριαντάφυλλα. Από την τέχνη σου στο τέλος πάντα αμείβεσαι, πάντα γλυκαίνεσαι. Από την άλλη, μπορεί να εξαρτάται η κυκλοφορία ενός δίσκου ή η ανάδειξη ενός καλλιτέχνη από το αν τυγχάνει να έχει χρήματα ως ιδιώτης, κι αν τελικά είναι έτσι ίσως είναι η ώρα να σκεφτούμε πώς θα μπορούσε το κράτος, σε συνδυασμό με κάποιους φορείς που προωθούν έντιμα τον πολιτισμό, να υποστηρίξει μέσα από επιδοτούμενα προγράμματα συγκεκριμένα την ηχογράφηση.
Το θετικό της ιστορίας στις μέρες μας είναι πως κυκλοφορώντας ανεξάρτητα, δεν έχεις την αισθητική κατεύθυνση ενός παραγωγού, κάτι το οποίο για να είναι ωφέλιμο σε έναν μουσικό απαιτεί βαθιά γνώση και ειλικρινή σεβασμό στη δημιουργικότητα, πράγματα τα οποία θαρρώ πως στις μέρες μας τα ξεπερνά η δίψα για κέρδος και η τάση για απλώς «μοδάτη μουσική», με ό,τι έκπτωση αυτό συνεπάγεται.
Τώρα αν επιβιώνει κανείς οικονομικά μέσα από τη σύνθεση μουσικής είναι μια απορία που θα έπρεπε να απασχολεί λιγότερο έναν δημιουργό και περισσότερο μία κοινωνία, η οποία αφενός καταναλώνει καθημερινά, ελεύθερα και συνήθως δωρεάν μεγάλες ποσότητες προϊόντων τέχνης κάθε είδους και αφετέρου συμφιλιώνεται ηθικά με την ύπαρξη αυτής της απορίας.
Μέσα από τη δική μου εμπειρία, θα έλεγα σε έναν νεότερο δημιουργό να ακολουθήσει τον δρόμο της καρδιάς του, δίχως εκπτώσεις, αυτοϋποτιμήσεις και ενδοιασμούς. Η σταθερή διεκδίκηση της καλλιτεχνικής παρουσίας μέσα από μία υγιή στάση ζωής είναι αυτό που κατά την κρίση μου θα ισορροπήσει την κατάσταση γενικότερα και τον ίδιο ως άτομο. Παρ’ όλα αυτά αναγνωρίζω πως δεν είναι καθόλου εύκολο. Προσωπικά, νιώθω ευγνώμων για όλες τις εμπειρίες που μου πρόσφερε η μουσική. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι προσπάθειές μου ανταμείφθηκαν με μία υπέροχη συνεργασία ή μία ανάθεση σύνθεσης μουσικής, μελοποίησης ή ερμηνείας. Όταν δε απογοητευτώ πολύ, έρχεται η τύχη να «πληρώσει» τους κόπους μου. Κι έτσι κυλάει η ζωή μου δημιουργώντας και επιβιώνοντας μέσα από, κατά το περισσότερο, «ουτοπικές» θα έλεγε κανείς προσδοκίες, οι οποίες όμως μου συνέθεσαν μία εντελώς αληθινή πραγματικότητα. Το μυστικό για μένα είναι οι ρεαλιστικές αναγνώσεις, οι κοινωνικές νόρμες και τα συμβατικά κατάλοιπα σε καμία περίπτωση να μην επιτρέψει κανείς να εμπλακούν με τη δημιουργικότητά του και σε κάθε περίπτωση να λειτουργήσουν ενεργοποιητικά, ως μία αποστασιοποιημένη, πολύτιμη γνώση, και όχι αποτρεπτικά.
Κλείνοντας, θα σας βάλω λίγο στον κόσμο μου το τελευταίο διάστημα. Διατηρώ εδώ και 2,5 χρόνια τη δική μου επιχείρηση, ονόματι Heart–The Home of Art μέσα από την οποία τρέχω τα projects μου και ίσως αρχίσω να εκτελώ σύντομα παραγωγές συναδέλφων που εκτιμώ, ενώ μαζί με μία ομάδα εκλεκτών μουσικών, η οποία θα ήταν χαρά μου να μεγαλώσει κι άλλο, θα ξεκινήσουμε ποικίλα εργαστήρια με βάση το τραγούδι, την τραγουδοποιία, τη μελοποίηση, τη σύνθεση μουσικής κ.ά. Παράλληλα, προσμένω με λαχτάρα την ολοκλήρωση των μίξεων και τη ραδιοφωνική ακρόαση της συνεργασίας μου με την ΟΣΜ της ΕΡΤ –όπου κλήθηκα να μεταγράψω για την ορχήστρα επιλογές από τις μελοποιήσεις μου πάνω σε Κ. Παλαμά, Ά. Σικελιανό, Ν. Λαπαθιώτη καθώς και κάποια ορχηστρικά. Πέραν αυτού, θα ήθελα να ξεκινήσω μία ενεργή διαδρομή εμφανίσεων, στο τελικό σχήμα δεν έχω καταλήξει ακόμη όμως είμαι σε καλό δρόμο και ευελπιστώ να καταφέρω να εκδώσω και μέρος των μελοποιήσεών μου σε κάποιον δίσκο, όπως επίσης και μία σειρά ορχηστρικής μουσικής με φωνητικά που έχω στα σκαριά. Για περισσότερα σχετικά μ’ εμένα, καθώς και για τα προσεχή νέα μου, μπορεί κανείς να ακολουθήσει τον διαδικτυακό μου ιστότοπο. www.feniachristou.com
Ευχαριστώ το Φρέαρ για τη φιλοξενία!
⸙⸙⸙
Ενδεικτικά έργα: