α. Πώς μπήκατε στη ζωγραφική, ποιες ήταν οι αφορμές, οι δάσκαλοι, οι επιρροές, πώς θα χαρακτηρίζατε τη δουλειά σας από άποψη θεματικών/υλικών/τεχνικής;
Όταν ανατρέχω στη μνήμη, ανασύρω ζωγραφικές μου αναμνήσεις από την πρώτη παιδική ηλικία. Αποτελούσε πάντα διαφυγή, νοερό ταξίδι και τέρψη. Κάτι ανάλογο συνέχισε να συμβαίνει και στις επόμενες αναπτυξιακές μου φάσεις, τις μαθητικές αλλά και μετά την ενηλικίωση. Μολονότι οι αρχικές σπουδές μου ήταν παιδαγωγικά και στη συνέχεια πολιτικές επιστήμες, η ζωγραφική παραμένει παρούσα και ενεργή στην καθημερινότητά μου. Μετά την ολοκλήρωση των αρχικών σπουδών αποφάσισα ότι είχε έρθει η στιγμή για σπουδές στην Τέχνη. Έχοντας λύσει το επαγγελματικό ζήτημα, αποσπάστηκα σαν δάσκαλος στην Ελβετία, όπου ξεκίνησα και ολοκλήρωσα τις σπουδές στις Καλές Τέχνες. Με έναν πολύ ενδιαφέροντα κύκλο σπουδών, συνδυασμό του Πανεπιστημίου της Βέρνης και της Καλών Τεχνών έκλεισε το θεωρητικό μέρος και ήρθε η στιγμή της εισόδου μου στη ζωγραφική. Έχοντας την τύχη να αριστεύσω στο έτος μου, το Πανεπιστήμιο με επιβράβευσε με την έκθεση της πτυχιακής μου εργασίας στον χώρο του. Είχα την τύχη να έχω εξαιρετικούς δασκάλους-μέντορες: Katharina Bütikofer, Lisa Hoover, Martin Ziegelmüller, Beatrix Gissin, Ursula Jakob και πολλούς άλλους. Ζώντας για έξι χρόνια στην Ελβετία είχα την ευκαιρία να δω εκπληκτικές εκθέσεις, συλλογές και μουσεία, τόσο στη χώρα που με φιλοξενούσε όσο και σε όλες τις γύρω ευρωπαϊκές πόλεις.
Τα υλικά που αγαπώ περισσότερο στη δουλειά μου είναι τα υδατοχρώματα, το μελάνι και τα ακρυλικά.
Η θεματολογία μου σχετίζεται κατά κύριο λόγο με τους τόπους που ζω ή που έχω ζήσει. Μεγάλες ζωγραφικές περίοδοι αποτελούν: το πατρικό σπίτι της Άνδρου, τα ευρωπαϊκά καφέ, η δομή των ναυπηγείων, οι αντανακλάσεις, το νερό, το τοπίο, οι εσωτερικοί χώροι σε συνδυασμό με την ανθρώπινη παρουσία ή χωρίς αυτήν, η ποίηση κ.ά.
β. Πώς βλέπετε τη σημερινή ζωγραφική στην Ελλάδα και στον κόσμο; Ποιες τάσεις διακρίνετε;
Η καλλιτεχνική σκηνή θεωρώ ότι είναι πλέον παγκόσμια κι όχι ελληνική ή ευρωπαϊκή. Η χρήση του διαδικτύου έχει συντελέσει πολύ σε αυτό, αλλά και η σημερινή πραγματικότητα με τους ιούς και τα παγκόσμια προβλήματα. Εννοείται ότι η χρήση του διαδικτύου παίζει μέγιστο ρόλο στην προώθηση ενός έργου τέχνης.
γ. Υπάρχει εικαστική κριτική στη χώρα μας; Και ευρύτερα: διαπαιδαγωγείται ο νέος Έλληνας στην τέχνη, σ’ έναν τρόπο να αγαπάει το ωραίο ή να αναπτύσσει δικά του κριτήρια γι’ αυτό;
Η καλλιτεχνική κριτική υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο κι αν η δύναμη της εικόνας δύναται να υποκαταστήσει πολλά αλλά πράγματα.
Η δύναμη της εικόνας και η ευκολία της πρόσβασης σε αυτήν συντελεί πλέον αρκετά και στην εικαστική παιδεία. Ως εκπαιδευτικός και μάλιστα ειδικευμένος στη διδασκαλία της τέχνης και τη μουσειοπαιδαγωγική, δεν θεωρώ ότι ο Έλληνας αποκτά μέσα από την εκπαίδευσή του γνώση και αισθητική εμπειρία. Η εικαστική και αισθητική παιδεία είναι εμφανώς υποβαθμισμένες στα σχολικά αναλυτικά προγράμματα. Επαφίεται στην καλή πρόθεση του εκπαιδευτικού και της οικογένειας.
δ. Πόσο επηρέασε την αγορά των έργων τέχνης αλλά και την προσωπική σας δουλειά η κρίση των τελευταίων χρόνων (οικονομική και υγειονομική);
Η οικονομική και υγειονομική κρίση των τελευταίων χρόνων έχει επηρεάσει πολύ την Τέχνη όπως αναμενόταν, ακολουθώντας όλους τους άλλους τομείς. Τη δουλειά μου αυτή καθαυτή δεν την έχει επηρεάσει δημιουργικά. Σήμανε όμως το προσωρινό τέλος μιας συνεργασίας με τη γκαλερί που συνεργαζόμουν στη Βέρνη της Ελβετίας. Δεν άντεξε να παραμείνει στον χώρο που στεγαζόταν λόγω των γνωστών προβλημάτων που επικρατούν παγκοσμίως. Είχα πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις τα τελευταία 7 χρόνια. Ο αντίκτυπος ενός τέτοιου γεγονότος δεν μπορεί να με αφήσει αδιάφορο. Μια καλή συνεργασία έχει να κάνει πέρα από τα πρακτικά και με την ανάπτυξη ενός προσωπικού δεσμού, όχι μόνο με τα άτομα αλλά και με τους χώρους. Έχοντας επιλέξει να ζω στην Άνδρο τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχω την ευκαιρία να βιώνω αλλιώς την καθημερινότητά μου. Σίγουρα δεν θα ήταν το ίδιο αν ήμουν στην πόλη. Έχω την πολυτέλεια της φύσης, την ποιότητα του τοπίου, έναν θαλάσσιο ορίζοντα που δεν επηρεάζονται από τα κυβερνητικά μέτρα, τον εγκλεισμό και τους φόβους στον ίδιο βαθμό. Σαφώς έχω μια άλλη αίσθηση εγκλεισμού ως προς τον έξω κόσμο, αλλά τουλάχιστον όχι στον κοντινό μου χώρο, κι αυτό αφήνει χώρο να ξεχαστείς και να αναπνεύσεις. Όλη αυτή η κατάσταση μου δίνει την ευκαιρία να εμβαθύνω σε οικεία περιβάλλοντα και να τα ζωγραφίσω. Αυτό όμως είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον χαρακτήρα μου. Πάντα αναζητώ την έμπνευση σε αυτό που με περιβάλλει. Παράλληλα με το θέμα που δουλεύω προετοιμάζω πάντα, κάποιες φορές για πολλά χρόνια, κάποιες θεματικές ενότητες. Αυτό μου επιτρέπει να μην περιορίζομαι από έναν συγκεκριμένο χωροχρόνο, αλλά όταν χρειαστεί να δραπετεύω σε άλλους.
ε. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Θα μπορούσα να απαντήσω με το «όταν εμείς κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελά», δεδομένων των συνθηκών. Θα το προσπεράσω όμως και θα πω ότι ετοιμάζω μια σειρά έργων βασισμένη στο ανδριώτικο τοπίο για μια ομαδική έκθεση το ερχόμενο καλοκαίρι στην Καΐρειο Βιβλιοθήκη στην Άνδρο και παράλληλα ζωγραφίζω για την επόμενη ατομική μου έκθεση στην γκαλερί Genesis στην Αθήνα μέσα στα επόμενα δυο χρόνια.