© Ζωγραφική: Γιώργης Βραχνός

Πέρσα Ζαχαριά

Οι πρώτες φορές

Το πρώτο παιχνίδι

Το καράβι Playmobil! Το ήθελα πάρα πολύ και μου το έφεραν δώρο σε κάποια γενέθλιά μου. Η χαρά ήταν τεράστια.

Το πρώτο ψέμα

Φαντάζομαι βλακείες που κάναμε παιδιά στους μεγάλους, αλλά πάντα μας καταλάβαιναν.

Το πρώτο παραμύθι

Ο κιτρινομύτης θαλασσινός. Ήταν ένα παραμύθι που μου άρεσε πάρα πολύ να διαβάζω, είχε να κάνει πάρα πολύ με τη φαντασία. Ήρωας ήταν ένα πουλάκι που φανταζόταν ότι είχε μετατρέψει ένα δωμάτιο σε θάλασσα και ταξίδευε πάνω σε μια σιδερώστρα, την όποια την είχε κάνει βάρκα.

Η πρώτη μέρα στο σχολείο

Δεν μου άρεσε πολύ, προτιμούσα να μην πάω!

Η πρώτη φωτογραφία

Θυμάμαι μια φωτογραφία μου όπου είμαι γύρω στα 4 και κυκλοφορώ με μια περίεργη εμφάνιση μέσα στο σπίτι, φοράω αδιάβροχο, καπέλο, έχω δεμένα πάνω μου κάποια ζωάκια και τσάντα πλάτης με όλα τα απαραίτητα –παιχνίδια, εργαλεία κ.τ.λ.

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα

Τα πρώτα βιβλία που διάβασα ήταν του Ρόαλντ Νταλ. Δημιουργούσαν πολύ απολαυστικές εικόνες για ένα παιδί.

Η πρώτη τιμωρία

Δεν έχω κάποια έντονη ανάμνηση από τιμωρίες, αυτή που σε έβγαζαν έξω από την τάξη στο σχολείο.

Το πρώτο κατοικίδιο

Ο Μίσσα, ο σκύλος μας στην παιδική μου ηλικία.

Η πρώτη απογοήτευση

Οι εξετάσεις στη σχολή καλών τεχνών, εκεί στο λύκειο, όλο να δίνω, όλο να μην μπαίνω.

Ο πρώτος έρωτας

Στο νηπιαγωγείο, ο Νίκος –ο Ήλιος. Έπαιζε τον ήλιο στην παράσταση στο τέλος της χρονιάς.

Το πρώτο βιβλίο που εικονογράφησα

Η Πολυξένη της Στέλλας Μιχαηλίδου, πάρα πολύ σημαντικό για μένα –έτσι ήρθα σε επαφή με την εικονογράφηση.

Η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι κάτι πρέπει να αλλάξει στην παιδική λογοτεχνία

Κάθε φορά που διαβάζω ένα πολύ καλό παιδικό βιβλίο και με συγκινεί, και περιμένω και άλλα αντίστοιχα.

«Όλων των λέξεων τα σπιτικά
κατοικημένα από τα μάτια σου
Η λέξη αύριο, η λέξη ονομασία»
Κύλιση στην κορυφή