Το πρώτο παιχνίδι
Το πρώτο παιχνίδι που θυμάμαι να παίζω ήταν ένα κουκλάκι (μάλλον σκυλάκι) και το είχα πάντα μαζί μου, κυρίως στον ύπνο. Ήταν δώρο των γονιών μου.
Το πρώτο ψέμα
Το πρώτο ψέμα πρέπει να αφορούσε στο αν έφαγα όλο μου το φαΐ. Συνήθως δεν το έτρωγα όλο.
Το πρώτο παραμύθι
Μάλλον ήταν το Βρωμοχώρι της Σοφίας Ζαραμπούκα.
Η πρώτη μέρα στο σχολείο
Αμήχανη και τρομαχτική, αλλά λάτρευα το σχολείο.
Η πρώτη φωτογραφία
Η πρώτη ανάμνηση που έχω να με φωτογραφίζουν ήταν στην Α’ Δημοτικού με μια ανθοδέσμη και στραβά μπροστινά δόντια. Εγώ πρέπει να τράβηξα την πρώτη μου φωτογραφία μάλλον στο γυμνάσιο, σε εκδρομή του σχολείου ίσως…
Το πρώτο βιβλίο που διάβασα
Άνθρωποι και ποντίκια του Τζον Στάινμπεκ, σε πολύ μικρή ηλικία, γιατί νόμιζα θα διάβαζα κάτι για ποντίκια.
Η πρώτη τιμωρία
Γυμνάσιο όρθια στον τοίχο, μεγάλη ντροπή.
Το πρώτο κατοικίδιο
Νεροχελώνες, ο Τζακ και η Λίλη –τώρα νιώθω άσχημα γι’ αυτό…
Η πρώτη απογοήτευση
Χάλια βαθμός σε τεστ μαθηματικών στο δημοτικό.
Ο πρώτος έρωτας
Ο Nick Carter από το συγκρότημα The Backstreet Boys.
Το πρώτο βιβλίο που εικονογράφησα
Το πρώτο βιβλίο που εικονογράφησα ήταν το Ένας δράκος στην Ανάποδη Παραμυθοχώρα της Κέλλυς Παντελίδη, εκδόσεις Λευκή Σελίδα.
Η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι κάτι πρέπει ν’ αλλάξει στην παιδική / εφηβική λογοτεχνία
Το 2018, όταν ξεκίνησα να εικονογραφώ επαγγελματικά.