Είναι γυάλινα και πράσινα
τα πόδια
διάφανα
με λεπτές ραβδώσεις
βαθιές χαραματιές
από δρόμους
ανηφόρες
πλατιές παραλίες γεμάτες πυκνή άμμο
χρυσοκόκκινη
Άσπρες λεπτές ραβδώσεις
μέσα στο πράσινο
πράσινο γυαλί
Είναι μόνα τους
ως το ύψος του αστράγαλου
με τις ευαισθησίες
και τη δύναμη τη δική τους
χωρίς το σώμα που σηκώνουν
Τόσο ευαίσθητα
λίγο λυπημένα
τόσο τρυφερά στην αποφασιστική τους θέση
χαριτωμένα
Πολύτιμη ύλη περαστική στο χρόνο
κουβαλώντας φορτία και φορτία
ακίνητα τώρα
με χάρη
γέρνοντας στην ανάπαυση
που κερδήθηκε
Οι δρόμοι και οι έρωτες
εκεί
χοροί
στροβιλίσματα
κι οι φωνές των παιδιών
στις ζεστές μέρες του καλοκαιριού
γέλια και φωνές παιδιών
στη θάλασσα
Ακίνητα τώρα στο Μουσείο
σφίγγουν το ρευστό
στη γυάλινη υφή τους
φέρουν τα αισθήματα
τα βάρη
τις προσπάθειες
τους δρόμους
Τόσο πολύτιμα και τόσο εύθραυστα
στην πράσινη
διάφανη
καινούρια
μορφή τους
Σημείωση
Συνομιλία με γλυπτό
Τον Ιανουάριο του 2020 είδα στο Νομισματικό Μουσείο ( Monnaie de Paris), στο Παρίσι, την έκθεση της Kiki Smith. Ήταν συγκλονιστική εμπειρία. Το ποίημα μιλάει για ένα από τα γλυπτά της έκθεσης. Ο Νίκος Καμπασελέ ζωγράφισε το έργο, ώστε να υπάρχει εικόνα για τους αναγνώστες του περιοδικού. Τον ευχαριστώ για την αληθινή του στήριξη.
Η γλύπτρια και ζωγράφος Kiki Smith (Αμερικανίδα καλλιτέχνις γεννημένη το 1954) αποδίδει το γυναικείο σώμα κοιτάζοντας το εσωτερικό του, όπως τις λειτουργίες, με το πυκνό δίχτυ της φυσικής ισορροπίας· σε αυτά μαζί, σφιχτά δουλεμένα, καταφέρνει να βάλει τους φόβους, τις άμυνες, τα όνειρα. Προεκτείνει τη δυναμική των έργων συνομιλώντας με την ιστορία, τις θρησκείες, ορισμένους μύθους και την οικογενειακή της προσωπογραφία. Στρέφεται δημιουργικά προς επαναστάσεις των γυναικών, τις διακρίνει καθαρά, με την τρυφερότητα ή αλλιώς τη γενναιοδωρία που τις χαρακτηρίζει, αλλά και τις παγίδες που εμπεριέχουν, αντίστοιχα. Δεν εννοώ με τα προηγούμενα ότι μόνον σε αυτούς τους χώρους ανοίγεται το έργο της, σημειώνω σε ποια κατεύθυνση λειτούργησε κυρίως για μένα. Ορισμένα από τα γλυπτά της έκθεσης στηρίζονται σε εκμαγεία του σώματος της καλλιτέχνιδας. Υποθέτω ότι το γλυπτό που γέννησε το ποίημα είναι εκμαγείο των ποδιών της.
