Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν
(We need to talk about Kevin)
2011
Σκηνοθεσία: Λιν Ράμσεϊ
Ηθοποιοί: Τίλντα Σουίντον, Έζρα Μίλερ, Τζον Κ. Ρέιλι
Καμιά φορά η κακία είναι τόσο στεγνή και αγύριστη όσο τα μάτια και τα χείλη του Κέβιν που, για μια στιγμή, διστάζεις αν αυτή η ψυχή είναι αλλιώτικη ή απλώς κακιά. Ναι, κακιά, απλώς κακιά, ο ίδιος ο Σατανάς, και ξεμπερδεύεις.
Kedi
2016
Σκηνοθεσία: Σεϊντά Τουρόν
Ηθοποιοί: γάτες
Οι γάτες είναι θεές. Είτε από ψηλά είτε από χαμηλά σε κοιτούν, τα μάτια τους έχουν κάτι το ανεξερεύνητο. Τις γάτες τις ταΐζει ο Θεός –ο άνθρωπος είναι μεσάζοντας.
Με ενδιαφέρουν οι αδέσποτες γάτες επειδή αδέσποτοι στην ουσία είμαστε και εμείς.
Οι γάτες με διδάσκουν υπομονή. Ξέρουν να περιμένουν.
Οι γάτες είναι μηχανές επιβίωσης. Ισορροπιστές, αίλουροι, λάστιχα ατρόμητα στο ύψος.
Είναι πιο ευαίσθητες απ’ ό,τι νομίζουμε. Τον χειμώνα ξαπλάρουν στους ζεστούς ακόμα κινητήρες των αυτοκινήτων.
Οι γάτες διδάσκουν βελούδινη σιωπή και τέχνη ζωής σ’ όλους τους τρελούς, άρα και σε μένα.
Το κορίτσι με το τατουάζ
(The Girl with the Dragon Tattoo)
2011
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Φίντσερ
Ηθοποιοί: Ρούνι Μάρα, Ντάνιελ Κρεγκ
Για την εξημέρωση του λύκου –στην περίπτωσή μας ο λύκος είναι μια κοπέλα που καβαλάει μοτό.
Η «ευτυχία» των άλλων την έκανε λύκο. Η λύκος μόνο για λίγο εξημερώνεται μα παραμένει για πάντα λύκος.
Η επιστροφή
(The Revenant)
2015
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιάριτου
Ηθοποιοί: Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τομ Χάρντι
Τα δάκρυα της παγωμένης βροχής, ο βρυχηθμός του αφρισμένου ποταμού, το ασπροκόκκινο γέλιο του χιονιού, τα σπανά πρόσωπα των αγριεμένων Ινδιάνων, τα τρομαγμένα άλογα και τα θηρία του σκοτεινού δάσους, τα ψηλά δέντρα όπως τα βλέπεις από κάτω και η κάμερα που σε βάζει στη δράση γιατί τα φέρνει όλα πλάι στο δικό σου μάτι, και το πείσμα, αυτό το αδηφάγο πείσμα για ζωή και εκδίκηση που στην περίπτωση αυτή είναι το ίδιο πράγμα. Όλα στα χέρια του Θεού (πώς είναι αυτά τα χέρια;), τα ξεσαλωμένα μούτρα όλων των ηθοποιών αλλά κυρίως του Ντι Κάπριο και του Χάρντι. Αυτό είναι το τρίψιμο του σκηνοθέτη.
Πάση θυσία
(Hell or High Water)
2016
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μακένζι
Ηθοποιοί: Κρις Πάιν, Τζεφ Μπρίτζες
Γι’ αυτούς που πεθαίνουν σφυρίζοντας ένα τραγούδι
γι’ αυτούς που κλείνουν για πάντα τα μάτια τραγουδώντας φάλτσα
γι’ αυτούς που θυσιάζονται σιωπηρά για κάποιους που αγαπάνε.
The Florida Project
2017
Σκηνοθεσία: Σον Μπέικερ
Ηθοποιοί: Γουίλιαμ Νταφόε, Μπρούκλιν Πρινς
Τα παιδιά.
Τα παιδιά.
Τα παιδιά που τους αρέσουν τα χρώματα.
Τα μοβ.
Η φωτιά τα τρομάζει και τα μαγνητίζει
όπως κάθε τι που προκαλεί φόβο.
Ο φόβος είναι ένα μεγάλο άσπρο σκυλί.
Μας δείχνει δόντια.
Γρυλίζει.
Άστο να προσπεράσει.
Αν τρέξεις, θα σε δαγκώσει.
Και, κυρίως, δεν συνδέουμε ποτέ ένα παιδί
με τη σκληρή «πραγματικότητα» των μεγάλων.
Επειδή τρώει το χαστούκι της ενηλικίωσης απότομα
ανοίγει όσο μπορεί το στόμα
και ουρλιάζει.
Μaudie: το χρώμα της ζωής
(Maudie)
2016
Σκηνοθεσία: Έιλινγκ Γουόλς
Ηθοποιοί: Σάλι Χόκινς, Ίθαν Χοκ
Όλη μου τη ζωή την έζησα μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, λέει η Μόντι.
Πλαίσιο στις διαστάσεις ενός πίνακα.
Εγώ τον ζωγράφισα ή οι άλλοι;
Και οι δύο μαζί.
Θέλω να το σπάσω αυτό το πλαίσιο, να βγω έξω, λέει η Μόντι.
Κι είναι σαν να το λέμε όλοι.
