Κουήρ λογοτεχνία είναι η μετατροπή του αόρατου σε ορατό, της πειθαρχίας σε ανυπακοή, της πάστας αμυγδάλου σε πισίνα αναμνήσεων. Είναι η Βιρτζίνια Γουλφ, ντυμένη πρίγκιπας της Αβησσυνίας, ενώ αναφωνεί Bunga Bunga περπατώντας στο κόκκινο χαλί του θωρηκτού Ντρέντνωτ στα 1910 και ο Μίλτος Σαχτούρης με το σκουλαρικάκι στο αυτί ενώ παραλαμβάνει το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Κουήρ λογοτεχνία είναι η ανάσταση των νεκρών, η βαφή αυγών ως πολιτική θέση, ένα κορίτσι που κλείνει ραντεβού με τον λήσταρχο Νταβέλη στην πλατεία Αγίας Ειρήνης κι ένα αγόρι που αγαπάει με πάθος τον Αρχάγγελο Μιχαήλ και του στέλνει δακρύβρεχτα μέιλ.
Κουήρ λογοτεχνία είναι το δικαίωμα στο παιχνίδι, στη φάρσα, στο γέλιο, στη γαλλική επανάσταση και στην περμανάντ. Κουήρ λογοτεχνία είναι η φαγουρόσκονη που γαργαλάει τον ύπνο των κυρίαρχων.