Ο Brian Bilston, ο δαφνοστεφής ποιητής του διαδικτύου, θεωρείται από πολλούς ο Banksy του λόγου και κατά κάποιες διαρροές η ταυτότητά του είναι γνωστή. Όποιος κι αν είναι πάντως, δείχνει άνθρωπος των γραμμάτων. Συχνά η ποίησή του παίζει με τις λέξεις και τις παρηχήσεις, διαλέγεται με τη μοναδικότητα της καθημερινότητας, με εμβληματικά λογοτεχνικά έργα, πειραματίζεται με τις λιγότερο ή περισσότερο παραδοσιακές μορφές ποίησης.
Ακολουθεί μετάφραση ή μάλλον διασκευή για να διατηρηθούν κατά το δυνατόν αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Αρχίζουμε με την αυτοπαρουσίαση του δημιουργού.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΠΡΟΦΙΛ
Εγωπαθής, εγωκεντρικός, ταπεινόφρων, αυτενεργός.
Ομαδικός, δρακοκτόνος, σύγχρονος μάρτυρας.
Στοχαστής του γαλάζιου ουρανού, με ιδέες μονοπάτι ατμού.
Επικοινωνιολόγος ολκής με καλώ μάτι για λεπτομέρειες.
ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ
ΠΟΙΗΤΗΣ – 2012 – ΣΗΜΕΡΑ
Καθήκοντα: αιώνια παραπλάνηση,
αποκλεισμός από κόμματα και γιορτές,
σονέτα αγάπης και απελπισίας,
Netflix και ύπνος σε πολυθρόνα.
ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ – 1991– 2012
Ορκωτός λογιστής. Δικηγόρος. Ταμίας.
Εργολάβος οικοδομών-γλύφτης. Μεγάλος Βεζίρης.
Απάνθρωπος κανονιοβόλος. Καμαριέρα λαντζιέρα.
Διαγνώστης φύλου πουλερικών. Κιθαρίστας σε καστόρι.
Ταχυδρόμος. Σκουπιδιάρης. Έμπορος ναρκωτικών Α΄ κατηγορίας.
Εκπαιδευτής σκύλων. Φίλτρο τσαγιού. Καθαριστής μπανάνας.
Μπάτμαν. Κουκουρούκου. Καπέλο. Αρχιμάγειρας.
Βοηθός του θείου Τζεφ.
Τερματοφύλακας. Ζωοφύλαξ. Δαμαστής πικραλίδας.
Πιλότος. Ξενοδόχος. DJ. Boogie Blamer.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – 1988 –1991
Ο χρόνος μου στο πανεπιστήμιο αυτό είχε φθίνουσες αποδόσεις.
Σπούδασα σκωτσέζικη ποίηση. Πήρα πτυχίο Burns (εγκαυμάτων) τρίτου βαθμού.
ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΚΛΗΡΗΣ ΖΩΗΣ –1981–1988
Σε αυτό το σχολείο φοίτησα με απόλυτη επιτυχία.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
Στον ελεύθερο χρόνο μου, μου αρέσει να αναλογίζομαι
το εύθραυστο μετάξι της ύπαρξης
καθώς κρέμεται
όπως ο αραχνοΰφαντος ιστός της εργατικής αράχνης
με τ’ ασημένια νήματα να κυματίζουν στην απογευματινή αύρα.
Μου αρέσει επίσης το μπόουλινγκ με δέκα κορίνες και οι ταινίες του Μπρους Λι.
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ
Δυστυχώς, οι συστάσεις μου
Δεν εγκρίνουν τις τάσεις μου,
τα λόγια τους ηχούν σκληρά και
αποτρόπαια.
Ακόμα και η μητέρα και ο πατέρας
θα προτιμούσαν
να μην σχολιάσουν το τέρας.
❧
Αυτό είναι κατά τα λεγόμενά του το πρώτο ποίημα που ανέβασε στο Twitter:
ΗΡΘΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ
ήρθες στο σπίτι
με το τελευταίο λεωφορείο
δεν ξέρω πώς τα κατάφερες
να το περάσεις απ’ την πόρτα
κάνεις πάντα απίστευτα πράγματα
όπως τότε
που πρόλαβες εκείνο το τρένο
❧
Ενώ ένα από τα πιο πρόσφατα πονήματά του περιγράφει την έξοδο του Μπόρις:
DOWNING STREET: ΕΞΟΔΟΣ
Μετά τους υπουργούς, δραπέτευσαν οι λάμπες.
Ζούμε σκοτεινές μέρες είπαν φεύγοντας,
δεν θα φωτίζουμε πια τον σκοταδισμό.
Τις αρχειοθήκες ακολούθησαν
εκτυπωτές laser, ρυθμιζόμενα υποπόδια,
και ψυγεία αποθεματοποίησης κρασιών.
Μετά εξήλθαν τα εισερχόμενα,
ετράπησαν εις φυγήν τα ανατρεπόμενα
ερήμωσαν τα ερμάρια
και απογειώθηκαν οι περιστρεφόμενες καρέκλες.
Η διαμαρτυρόμενη ταπετσαρία γέμισε φλύκταινες.
Οι επίχρυσοι καθρέφτες κατόπτριζαν παραιτήσεις
όταν έφτασε και η ώρα των ρολογιών.
Σε κάθε δωμάτιο, η ξυλεπένδυση απεκδύθη κάθε ευθύνης.
Τα περσικά χαλιά συστράφηκαν και κύλησαν στον ευροβούρκο.
Οι πρώην πρωθυπουργοί άφησαν τις κορνίζες τους
και κατέφυγαν στην Εθνική Πινακοθήκη Προσοντογραφίας.
Συριγμοί αποδοκιμασίας αποκέντρωσαν την κεντρική θέρμανση
ακολουθώντας την ανάφλεξη του καυστήρα.
Στην είσοδο, τέσσερις κορινθιακοί κίονες απέσυραν την υποστήριξή τους
το κτίριο κατέρρευσε και διέρρευσε η ειδησεογραφία.
❧
Το επόμενο προσφέρει ένα απρόσμενο λογοπαίγνιο στα Ελληνικά. Άραγε πόσα κόμματα χωρίζουν τις λέξεις με ακρίβεια;
ΥΜΝΟΣ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ
Πόσο, σπουδαίο,
είναι, το, κόμμα,
όταν, χωρίζει,
τη, μια, λέξηαπότ,
ηνάλλη.
❧
Κι εδώ ένα γατί συνομιλεί με τους Κούφιους Ανθρώπους του T.S. Eliot:
Ο ΜΑΞΙΛΑΡΗΣ
Είμαι ο μαξιλάρης
φουσκωτός
ένα σακί άχυρα μονάχα.
Μαξιλάρι από σάρκα
πλαδαρός σάκος με κόκαλα.
άμορφος, σιωπηλός, ακίνητος
Ανάμεσα στη σκέψη
και τη δράση
Ανάμεσα στην έννοια
και την κίνηση
είναι η γάτα
Γιατί εγώ είμαι ο χώρος της
Ανάμεσα στην απόφαση
και την αντίδραση
Ανάμεσα στην ερώτηση
και την απάντηση
είναι η γάτα
Γιατί είναι θερμή
Ανάμεσα στο remote
και την τηλεόραση
Ανάμεσα στη βιβλιοθήκη
και το βιβλίο
Ανάμεσα στις σκάλες
και το κρεβάτι
είναι η γάτα
Γιατί εγώ είμαι ο χώρος της
Γιατί εγώ είμαι
Γιατί η γάτα είναι
Γιατί η γάτα είμαι
Γιατί ο γάτος είμαι εγώ
Έτσι τελειώνει η μέρα μου
Έτσι τελειώνει η μέρα μου
Έτσι τελειώνει η μέρα μου
Όχι με έκρηξη αλλά με μουστάκι
❧
Και να τι έγινε όταν ο βάρδος του Twitter βρήκε επιτέλους ελεύθερο χρόνο:
Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΤΟ TWITTER
Εκείνη τη μέρα έκανα διάφορα.
Πήγα για τρέξιμο.
Έπαιξα πινγκ-πονγκ, έγραψα ένα τραγούδι.
Κι έφτασε στο νούμερο ένα.
Εκείνη τη μέρα έκανα πολλά.
Έδεσα έναν κόμπο Γουίντσορ.
Βοήθησα τους φτωχούς,
σταμάτησα έναν πόλεμο,
διάβασα όλον τον Walter Scott.
Ω, τι μέρα για να την αδράξεις.
Έμαθα λίγα καντονέζικα.
Ηγήθηκα πραξικοπήματος,
σκαρφάλωσα στο K2,
θεράπευσα μια τροπική ασθένεια.
Εκείνη τη μέρα τήρησα τις προθεσμίες,
στέφθηκα βασιλιάς του Λιχτενστάιν,
χάιδεψα έναν τουκάν,
βρήκα τον Λόρδο Λούκαν,
και μετά επανήλθε το Twitter.
❧
Κι η αβάσταχτη ευγένεια εξαντλεί την ύπαρξη ενσωματώνοντας το αστείο:
Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΥΠΑΡΞΗΣ
Το ίδιο δίλημμα κάθε χρόνο,
όταν συναντώ ένα άτομο
για πρώτη φορά:
για πόσο καιρό
πρέπει να του εύχομαι
ευτυχισμένο το νέο έτος;
Ίσως το παρακάνω,
τείνω προς την υπερβολή
αλλά στέλνω τις ευχές μου
μέχρι την τρίτη Οκτωβρίου.
❧
Δεν ξέρω αν έχουμε όντως όλοι μέσα μας ένα βιβλίο, o Χάουαρντ πάντως ὤδινεν μῦν καὶ ἔτεκεν ὄρος:
ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ
Λένε
πως έχουμε όλοι μέσα μας ένα βιβλίο
μα μόνο λίγοι
έχουν δύο
όπως ο Χάουαρντ
που έφαγε
τα Έργα του Νόελ Κάουαρντ
μετά φούσκωσε η κοιλιά του
και γέννησε το Χάουαρντς Εντ.
❧
Να και κάτι που θα άξιζε να ζωγραφίσει ο Banksy:
ΠΟΙΗΜΑ ΛΕΠΤΟ
αυτό
το
ποίημα
είναι
λεπτό,
κομψό,
ευκίνητο,
δεν
χρειάζεται
να σφίξει
τη
ζώνη
του.
❧
Κι αυτό θα γλυκάνει κάπως τις επόμενες εκλογές:
Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟΥ
το ψηφοδέλτιό μου
το κακόμαθα
του έδωσα δωράκια,
του αγόρασα γλυκάκια,
το ονειρεύτηκα
το λάτρεψα
και, στην πορεία,
έγινα απελπιστικά αψήφιστος
❧
Ένα σύντομο αφιέρωμα τώρα στους άμοιρους καπνιστές:
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΜΟΙΡΗ ΡΟΥΘ
Να σου πω την αλήθεια,
το λάθος ήταν δικό της,
κάπνιζε σα φουγάρο
κι έπεσε απ’ τη στέγη.
❧
Και τώρα η ποίηση ως επιχείρηση στην εκπαίδευση:
ΒΑΠΟΡΑΚΙ
Όταν ξαναήρθαν ήμουν έτοιμος.
Καθώς βύθιζαν το κεφάλι μου
στην τουαλέτα τούς ξάφνιασα μ’ ένα σονέτο.
Τα πράγματα άλλαξαν. Το χαρτζιλίκι τους κατέληξε στην τσέπη μου.
Κανείς δεν μου έκλεβε πια τα τετράδια. Μου ζήτησαν βιλανέλα, χαϊκού, ρόντο.
Ήμουν το αφεντικό, ο ντίλερ στο προαύλιο
ντίλαρα δακτύλους και σπονδείους.
Με δυο στίχους ιαμβικών πεντάμετρων περνούσα τεστ στη φυσική.
Τα μικρά σνίφαραν πεντάστιχες στροφές στο υπόστεγο
Έσπρωχνα μπαλάντες στο διάλειμμα.
Τολμηρά στιχάκια για να τσιμπήσουν τα κορίτσια. Κι ένα αγόρι
από μικρότερη τάξη χτύπησε ναρκοπαιδεία.
Τώρα πια διακινώ μόνο μυθιστορήματα.
❧
Τέλος, κλείνουμε με κάποιες ερωτήσεις αυτογνωσίας:
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κατ’ αρχάς πώς ήταν το ταξίδι σας; Έρχεστε από μακριά; Πώς φτάσατε ως εδώ; Με τρένο; Λεωφορείο; Αυτοκίνητο; Αυτόματο ανελκυστήρα;
Τι σας ευχαριστεί περισσότερο στην τωρινή σας εργασία; Η μυρωδιά της γραφικής ύλης που βουτήξατε
τότε που νομίσατε πως δεν σας βλέπει κανείς;
Πώς βλέπετε τον εαυτό σας;
Ποιες είναι οι βασικές σας αδυναμίες: Οι γυναίκες; Το ποτό; Οι Τετάρτες;
Πού εντάσσεται η δουλεία σας στο ευρύτερο πλαίσιο της ιστορίας; Έχετε αναρωτηθεί ποιος είστε;
Πώς ήταν το ταξίδι σας; Έρχεστε από μακριά;
