Αυτή εδώ είναι η ιστορία του Κόμη:
Σκύλος ράτσας, ξανθός, μεγαλόσωμος,
Πλην, μιας προχωρημένης ηλικίας.
Παρά τα βογγητά της κατάπληξης,
Την ανίσχυρη προσπάθεια ν’ ακολουθήσει,
Εγκαταλείφθηκε από κατάφορτο όχημα.
Βρέθηκε νύχτα να διασχίζει την Εθνική Οδό,
Ακούστηκε ο γδούπος του σώματός του
Καθώς τον τίναζε το αγροτικό στο οδόστρωμα.
Έμεινε εκεί σε αναπόφευκτη διάσειση
Ως την επόμενη νυσταλέα νταλίκα.
Κι αυτή είναι η ιστορία του απογεύματος.
Κρεμάστηκε από τα κακοπλυμένα τζάμια
Επιμένοντας να διεκδικεί ένα κάθισμα
Για τα γέρικα κόκαλα της μέρας.
Ξεκίνησε ως χειρονομία ουράνια,
Μια κόκκινη και μωβ εμψύχωση
Επάνω από τις υστερικές κεραίες.
Κυνήγησε ύστερα με σάλτα και γαυγίσματα
Κάθε υπόσχεση τιμής και βιοπάλης.
Τώρα μαδάει το φως του εδώ μέσα,
Το σπρώχνουν το ένα λεπτό μετά από τ’ άλλο.
Ώσπου παρά το βογγητό της κατάπληξης
Να μπει το φορτηγό μες στη σάλα.
