Πηνελόπη: Cher Jules, vos histoires δεν είναι για μικρές κυρίες, ούτε για μεγάλες. Τις βρίσκω τρομακτικές. Δεν μ’ αρέσουν τα μυστήρια σε παγωμένους πύργους, φοβάμαι τα βάθη και τα πλάσματα των θεοσκότεινων νερών. Και φυσικά ούτε λόγος για ταξίδια στο φεγγάρι. Ούτε με έλκηθρα στις παγωνιές. Παρακολούθησα τις ταξιδιωτικές αγωνίες του κυρίου Φογκ… όμως αυτό το ταξίδι δεν ήταν ούτε της ηλικίας μου, ούτε του χαρακτήρα μου.
Jules: Hélas, chère madame, η αμείωτη περιέργεια κυριαρχεί στη φύση μου! Παρακολουθώ την επιστήμη! Οραματίζομαι! Περιττό να σας πω ότι επιθυμώ βαθιά τα όσα γράφω να γίνουν πραγματικότητα στο μέλλον!
Πηνελόπη: Vous êtes un Homo universalis conteporain! Αλλά και εγώ ταξιδεύω, όμως σε μέρη πολιτισμένα! Όχι σαν τα ταλαίπωρα τέκνα του πλοίαρχου Γκραντ που τα στείλατε στην άκρη του κόσμου! Αν με γνωρίζατε θα ξέρατε ότι διαβάζω ασταμάτητα, αλληλογραφώ με σοβαρούς ανθρώπους και ενημερώνομαι αρκετά για τις επιστημονικές καινοτομίες και τις ιστορικές μελέτες.
Jules: Μa très chère, τους έκανα πολύ τυχερούς τους νεαρούς Γκραντ! Δεν φαντάζεστε πόσες καταστάσεις έζησαν και τι έμαθαν από τις νέες εμπειρίες τους… Ο κόσμος είναι για όλους, και για τους πολιτισμένους και τους αγρίους! Αν και δεν γνωρίζω τη γλώσσα σας και δεν έχω διαβάσει τα έργα σας, με πληροφόρησαν ότι γράφετε για πολέμους. Πείτε μου, το θεωρείτε καλό αυτό για τα παιδιά;
Πηνελόπη: Λογικό να μη μπορείτε να διαβάσετε τα έργα μου. Μάλλον, όμως, διαβάσατε την ιστορία της χώρας μου γι’ αυτό και γράψατε το L’ Archipel en feu. Άρα καταλαβαίνετε πως οι Έλληνες πολέμησαν γενναία, υποστήριξαν με θάρρος και πάθος τα ιδανικά τους για ελευθερία και δικαιοσύνη. Ήταν επανάσταση και είχε λόγο που έγινε.
Με όλο τον σεβασμό και την εκτίμησή μου προς εσάς και το έργο σας, j’ aimerai vous poser une question critique: ξεχνάτε ότι κι εσείς γράφετε για πολέμους; Je serai extremement ravie αν μου εξηγούσατε το είδος των πολέμων για τους οποίους γράφετε στα μυθιστορήματά σας.
Jules: Παρακαλώ, σεβαστή μου κυρία, μην εκνευρίζεστε! Un instant de patience, s’il vous plait! Θα μιλήσουμε γι’ αυτό. Entretemps, υπόσχομαι πως προσεχώς θα ενημερωθώ περισσότερο.
Αλλά πείτε μου, ποιο από τα πάρα πολλά έργα που έχω εκδώσει εκτιμήσατε ιδιαίτερα. Votre opinion compte και είμαι πρόθυμος να σας ακούσω με τη δέουσα προσοχή.
Πηνελόπη: Η Μυστηριώδης νήσος σας είναι αξεπέραστη!
Jules: Ω!
Πηνελόπη: Στο έργο σας, οι ήρωες αναπτύσσουν όλες τις δυνατότητες που τους προσφέρουν οι γνώσεις τους, είναι δραστήριοι, προσπαθούν και επιβιώνουν στην ερημιά χάρη στην εφευρετικότητά τους. Υποθέτω, πως αν οι ήρωές σας βρίσκονταν στην παιδική ηλικία θα έμοιαζαν αρκετά με τους παιδικούς χαρακτήρες των δικών μου έργων: παιδιά ζωηρά και τολμηρά!
Jules: Με εντυπωσιάζετε, ma très chère Pénélope!
*****
Τα μυθιστορήματα του Βερν ήταν η εγκυκλοπαίδεια των παιδικών μου χρόνων, συναρπαστικότερη από την ‘κανονική’ που είχαμε στο σπίτι. Σε όποια μορφή και να τον διάβασα –κλασικό εικονογραφημένο στον Πεχλιβανίδη, διασκευασμένο στον Μίνωα και την Άγκυρα, στην κόκκινη βιβλιοθήκη του Παπαδημητρίου– με ενθουσίαζε χάρη στην απίθανη περιέργειά του που μεταφραζόταν σε ταξίδια και εξερευνήσεις, επινοήσεις μηχανών, περιγραφές τοπίων, ανθρώπων και συνηθειών και περιπέτειες επιβίωσης.
Η Πηνελόπη ήταν η ηθική. Σίγουρα, λοιπόν, με συγκινούσαν οι επικοί της ήρωες και ο αγώνας τους για το καλό.
Η Πηνελόπη παρέμεινε κάπου κρυμμένη και μού εμφανίστηκε με το Παραμύθι χωρίς όνομα τη δεκαετία του ’70.Ήταν η πρώτη εργασία που έγραψα στο πανεπιστήμιο και έκτοτε μ’ ακολουθεί σταθερά. Τον Βερν τον ξανασυνάντησα όταν μετέφρασα τον Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες και τον Πύργο των Καρπαθίων.
Αγαπημένα μυθιστορήματα του Βερν: Τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραντ που μού έμαθαν τους Μαορί (!) και η Μυστηριώδης νήσος που απάντησε στη διάθεσή μου για κατασκευές.
Αγαπημένα της Πηνελόπης: Παραμύθι χωρίς όνομα, η αλληγορία που δεν είναι παραμύθι, και οι αυτοβιογραφικές σπαρακτικές Πρώτες ενθυμήσεις.
Ακόμα περιφέρομαι ανάμεσά τους με την ίδια απόλαυση, όπως όταν τους πρωτοδιάβασα.
