Ελληνική αστυνομική λογοτεχνία

Διαβάζοντας πρόσφατα κριτικές για μια πραγματικά σημαντική φιλολογική εργασία, μου φάνηκε αξιοπερίεργο που πολλοί αναγνώστες σχολίαζαν ότι το βιβλίο έχει αστυνομικό ενδιαφέρον, ότι η συγγραφέας έπαιξε τον ρόλο του ντετέκτιβ κ.λπ. Οι φράσεις αυτές εκφέρονταν

Η αστυνομική λογοτεχνία παρουσιάζει μία άνθηση την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία στη χώρα μας, όπως και παγκοσμίως άλλωστε, τόσο ως προς την εκδοτική παραγωγή όσο και ως προς τη συγγραφική δραστηριότητα. Η αύξηση των μεταφρασμένων τίτλων

Τα τελευταία χρόνια πολλοί Έλληνες συγγραφείς έχουν στραφεί στην αστυνομική λογοτεχνία, πιθανόν επειδή το είδος έχει μεγάλη επιτυχία σε άλλες χώρες, ιδιαιτέρως στις Σκανδιναβικές. Παρατηρείται, ωστόσο, και αλλαγή στάσης των αναγνωστών προς αυτό και άρα

Οι κατηγοριοποιήσεις στην τέχνη εξυπηρετούν κυρίως εμπορικούς σκοπούς (marketing-target group-ράφι-πώληση), ποτέ όμως την ίδια την τέχνη. Πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν, πέρα της όποιας θεματικής κατάταξης, καλά και κακά βιβλία. Δεν μπορεί να τεθεί

«Το αστυνομικό μυθιστόρημα διασώζει την τάξη σε μία εποχή αταξίας».Χόρχε Λουίς Μπόρχες Είναι μια διαπίστωση που έκανα εκ των υστέρων: από νεαρή ηλικία με έλκυαν οι άνθρωποι (στη μυθοπλασία αλλά και στον πραγματικό κόσμο) με

Κανένας ρολογάς δεν έχει εμπιστοσύνη στο ρολόι τουΚανένα ρολόι δεν πιστεύει στην ώραΑντώνης Φωστιέρης, «Δεν βρίσκω χρόνο να κλάψω» Προκειμένου ν’ αξιολογήσουμε την υφή και τη λειτουργία [λογοτεχνική και κοινωνική] της αστυνομικής μυθοπλασίας, ίσως θα

Μια βόλτα στα βιβλιοπωλεία (απόλαυση που στερηθήκαμε τόσο πολύ στα χαλεπά χρόνια της πανδημίας) είναι ικανή να τεκμηριώσει πειστικά το αυξημένο ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού για τη μυθοπλασία της παραβατικότητας. (Επιλέγω αυτόν τον –ενδεχομένως αδόκιμο–

Οι γνωριμίες και οι φιλίες μεταξύ συγγραφέων διαφόρων χωρών δημιουργούνται συνήθως σε εκθέσεις και σε διεθνή φεστιβάλ βιβλίου. Η γνωριμία μου με τον Αντρέα Καμιλλέρι ξέφυγε από την πεπατημένη. Ήταν να συναντηθούμε στο φεστιβάλ Barcelona

Η αστυνομική λογοτεχνία στην Ελλάδα διανύει μακρά περίοδο άνθισης. Η αύξηση της εκδοτικής παραγωγής ελληνικών και μεταφρασμένων αστυνομικών μυθιστορημάτων είναι αξιοσημείωτη τα τελευταία χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η προ εικοσαετίας ετήσια κυκλοφορία ελληνικών αστυνομικών μυθιστορημάτων

Οι ηρωικοί καιροί που το «αστυνομικό» ήταν για τη Λογοτεχνία μια αμελητέα ποσότητα και κατώτερης ποιότητας γραφή, «διαμάντια μέσα στις στάχτες», έχουν παρέλθει οριστικά και αμετάκλητα. Το να επιστρέφουμε στην εποχή της Παραλογοτεχνίας, με εξαίρεση

Κύλιση στην κορυφή