ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ
Εύκολα θυμώνει η γη στο νησί του Μίνωα.
Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία γέμισε πληγές.
Καθώς μελετούσε τον τρούλο ο αρχιμάστορας,
παραμονές της αναστύλωσης,
το πρόσωπο του Κυρίου πάνω του έπεσε·
πριν προλάβει από χαρά να σκιρτήσει,
πέταξε ψηλά μαζί με τον προφήτη.
«Μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει»
–βέβαιος ήταν ο Σικελιανός.
Τι να σχεδιάζει η γη που δονείται;
Πόσο ανθηρά τα χάσματά της να ʼναι;
Αθηνά Βογιατζόγλου
⸙⸙⸙
ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟΥ
Έπεσε ο πέλεκυς διπλός στο εκκλησάκι του προφήτη Ηλία
Σε σπήλαιο μινωικό πάνω χτισμένο
Με τον Εγκέλαδο ατάιστο καιρό
Στο Αρκαλοχώρι να βρυχάται
Εκεί η παγίδα στήθηκε στον πρωτομάστορα Ιάκωβο
Ν’ αναστηλώσει το ναό ήτανε τάμα του
Σαν μπήκε μέσα κι έριξε τα μάτια του στον τρούλο
–ούτε Ηλί δεν πρόλαβε να πει–
Ο Παντοκράτορας τον πλάκωσε μεμιάς
Κύριε,
Τις ώρες του σταυρού σου τις θυμάσαι
Άνθρωποι είμαστε
Πάνω Θεός κάτω Μινώταυρος
Στη θέση μας υπήρξες
Δημήτρης Περοδασκαλάκης