Εύη Γεροκώστα

«Καμιά δουλειά δεν είναι άσχημη, αν δεν την ασχημίζει αυτός που την κάνει»Πηνελόπη Δέλτα «Ό,τι κάνεις για λεφτά, το κάνεις άσχημα»Ιούλιος Βερν Θα μπορούσαν να έχουν βρεθεί, να έχουν κουβεντιάσει, να έχουν μοιραστεί. Δεν συνέβη

Ξύπνα. Κούνα το κεφάλι σου. Σύνελθε.Άλλαξαν όλα, κι εσύ στην ίδια καρέκλα, στο ίδιο γραφείο, στους ίδιους ρυθμούς;Σύνελθε, σου λέω.Άλλαξαν όλα. Πώς αυτό μπορεί να μείνει ίδιο; Να πού φτάσαμε. Να είναι η μετάφραση το

Κάτι σαν αρχή «Δύσκολο να συγκινήσεις πλέον τους ανθρώπους. Γιατί; Έχουν φάει πολλά ψέματα, και κυρίως τα δικά τους.»Έτσι λέει ο Κωστής. Εκείνος όμως τούς συγκινεί όλους. Μικρούς, μεγάλους, δίποδους, τετράποδους και φτερωτούς. Συγκινεί με

«Ελάτε να παίξουμε.Τις πιο απόκρυφες γωνιές σκεφτείτε κι ελάτε να παίξουμε κρυφτό.Κι εκείνος που θα τα φυλά να ψάχνει και να ψάχνει και να μη μας βρίσκει,και να λυσσάει και να κλαίει από το κακό

Τα τελευταία παραμύθια και οι τελευταίες αγκαλιές δόθηκαν σ’ ένα μικρό βιβλιοπωλείο της πόλης. Δυο μέρες μετά, όλα σταμάτησαν. Τα βαλιτσάκια των παραμυθιών και των εργαστηρίων, τα καινούργια βιβλία, τα κεντημένα φουστάνια και τα ζωγραφιστά

Ήμουν γύρω στα δεκατέσσερα. Προχωρούσα τα γαλλικά μου στο Γαλλικό Ινστιτούτο – παράρτημα Κουκακίου, στην οδό Φαλήρου, πίσω από τα γραφεία της Ολυμπιακής. Ήταν απόγευμα και χειμώνας. Σ’ ένα διάλειμμα, όπου όλοι στεκόμασταν στους στενούς

Κύλιση στην κορυφή