Τεύχος2
Είναι αδύνατον να αναλογιστεί κανείς την έννοια της κριτικής χωρίς να του φανεί σαν ένα σύνθετο ηθικό διακύβευμα. Αναπολώ την τακτική παλιών λογοτεχνικών περιοδικών, που συχνά δημοσίευαν κείμενα κακά ή ελλιπή ακριβώς ώστε, συνοδεύοντάς τα
Δύσκολα θα μπορούσε κανείς, νομίζω, να διαφωνήσει με τη σκέψη ότι μερικά από τα σημαντικότερα κριτικά δοκίμια ή μελέτες στην ιστορία της νεοελληνικής κριτικής της λογοτεχνίας έχουν γραφτεί από λογοτέχνες. Ο Πολυλάς, ο Παλαμάς, ο
Ποιοι γράφουν σήμερα κριτικογραφήματα (σκέψεις, ερμηνείες, παρουσιάσεις…) για τη λογοτεχνία; Και ποιοι διαβάζουν τις απόψεις που δημοσιεύονται σε μια πανσπερμία φωνών και καταθέσεων; Αυτές οι δύο πλευρές του νομίσματος μπορεί ίσως να μας βοηθήσουν να
Λένε, και ίσως υπάρχει λόγος να διαβάσετε «λέμε», πως λείπει σήμερα η λογοτεχνική κριτική. Δεν είμαι σίγουρη πως ισχύει αυτό, δεδομένου πως εξακολουθούν να υπάρχουν σελίδες για το βιβλίο σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά, υπάρχουν
στον Δημήτρη Ελευθεράκη 1. Η κριτική σιωπά. Σιωπά σημαίνει ότι καταλαμβάνει, βρίσκει, εφευρίσκει, κατασκευάζει και εγκαθίσταται σε έναν χώρο τέτοιο, ο οποίος, ως αδύνατος, εκθέτει το έργο τέχνης. Το εκθέτει απ’ τη μεριά ενός άφατου
Αυτό το οποίο παρατηρώ είναι ότι στην ελληνική κριτική παράδοση πριμοδοτούνται έργα τα οποία θεωρούνται πολιτικά, ενώ το πολιτικό ορίζεται ανδροκεντρικά. Πιο συγκεκριμένα, τα έργα τα οποία θεωρούνται πολιτικά είναι αυτά τα οποία είτε μιλούν
Υπάρχει κριτική στην Ελλάδα σήμερα; Εφόσον δεν έχουν μεταβληθεί οι όροι με τους οποίους την είχε διασταλτικά περιγράψει ο Έντουαρντ Σαΐντ στο δοκίμιό του «Το μέλλον της κριτικής» το 1984 («Η κριτική υπάρχει απλώς και
Θεωρώ πως όχι μόνο διαθέτουμε κριτική στα καθ’ ημάς, αλλά η κριτική αυτή είναι και ιδιαιτέρως σοβαρή. Ωστόσο, όλα αυτά που βρίσκουμε να επιγράφονται ως κριτικές βιβλίου μάλλον φεύγουν από τη σκιά της όντως κριτικής
1. Εάν όπως έχει πει ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, ο κριτικός είναι ο στρατηγός στη μάχη της λογοτεχνίας, τότε παρακολουθώντας κανείς προσεκτικά τα λογοτεχνικά πράγματα στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια, εύκολα μπορεί να οδηγηθεί σε
Υπάρχει κριτική στην Ελλάδα σήμερα ή μόνο βιβλιοπαρουσίαση; Θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι δεν υπάρχει κριτική στην Ελλάδα σήμερα αλλά μόνο βιβλιοπαρουσίαση. Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι πληθώρα κριτικών σημειωμάτων δημοσιεύονται αφειδώς και συχνά ανεξέλεγκτα