Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου

Αν ο Ιούλιος Βερν είναι πράγματι ο πατέρας του είδους της επιστημονικής φαντασίας (ο παππούς είναι σίγουρα ο Λουκιανός), τότε είναι αβέβαιο αν έχει αφήσει γνήσιους απογόνους. Το είδος βέβαια παρουσιάζει πλέον εξαιρετική άνθηση, αλλά

Η Μαρία… Η αέρινη Μαρία… Πέταξε πια προς τα διάφανα πλάσματα, στα οποία ανέκαθεν ανήκε. Μένουν εδώ, στο πέρα από τη θνητότητα σώμα των στίχων της, το ασκητικό της πνεύμα, η απαράμιλλη δεξιοτεχνία των υπαινιγμών,

Αυτή εδώ είναι η ιστορία του Κόμη:Σκύλος ράτσας, ξανθός, μεγαλόσωμος,Πλην, μιας προχωρημένης ηλικίας.Παρά τα βογγητά της κατάπληξης,Την ανίσχυρη προσπάθεια ν’ ακολουθήσει,Εγκαταλείφθηκε από κατάφορτο όχημα.Βρέθηκε νύχτα να διασχίζει την Εθνική Οδό,Ακούστηκε ο γδούπος του σώματός τουΚαθώς

Περιέργως (σχεδόν) μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να μιλήσω για τη «Γενιά του ʼ70», παρά το γεγονός ότι ανήκω ή καλύτερα με κατατάσσουν σ’ αυτήν. Και διότι ο πολυσυζητημένος όρος «γενιά» παραμένει σε ζητήματα τέχνης ασαφής

Κύλιση στην κορυφή