012

Το τέλος των έντυπων εφημερίδων έχει αναγγελθεί εδώ και είκοσι χρόνια. Είναι ένα τέλος που συνδέεται με την τεχνολογία του διαδικτύου και τα λεγόμενα νέα ή υβριδικά μέσα. Είχε προηγηθεί η συζήτηση για το τέλος

Το Παρίσι του Παλαιού Καθεστώτος είναι μια πόλη 600.000 κατοίκων χτισμένη ακόμη στο μεσαιωνικό ύφος των λαβυρινθωδών οδών, πρωτεύουσα μια ισχυρής δύναμης, έδρα μιας αναπτυσσόμενης αστικής τάξης και μιας αναδυόμενης κοινής γνώμης. Όπλο της τελευταίας

Θα ομολογήσω την αμαρτία μου: όταν το Φρέαρ ζήτησε τη συνδρομή μου για το αφιέρωμα στο μέλλον του Τύπου, με έπιασε απελπισία. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι οι εφημερίδες, στην Ελλάδα τουλάχιστον, δεν

Οι εφημερίδες είναι τα πανεπιστήμια των λαϊκών ανθρώπων. Για δεκαετίες είχαν την αθόρυβη χρέωση όχι απλώς της ενημέρωσής τους, μα και της καλλιέργειάς τους. Πόλοι πληροφορίας και παιδείας, γλώσσας και συνάντησης με τις εντόπιες και

Οι ειδησεογραφικές ιστοσελίδες προσφέρουν άμεση ενημέρωση, και σε αυτές καταφεύγουν οι περισσότεροι. Ιδιαίτερο ρόλο στην ενημέρωση διαδραματίζουν και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όχι μόνο ως πλατφόρμες αναπαραγωγής των ειδήσεων των ενημερωτικών ιστοσελίδων αλλά ως μέσο

Δεν νοσταλγώ τον εφημεριδοπώλη των δρόμων ούτε τα περίπτερα και τους πάγκους των Κυριακάτικων εφημερίδων. Ο ρομαντισμός έχει και τα όριά του. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι τα σημεία πώλησης Τύπου έχουν εξαφανιστεί. Έπαψαν πια

Ως ενήλικας διαμορφώθηκα μέσα στον κόσμο των εφημερίδων. Όχι μόνο ως δημοσιογράφος μέσα στην «οικογένεια» της Καθημερινής, από το μακρινό έτος 1988, αλλά και ως αναγνώστης, αφού από τα παιδικά μου χρόνια διάβαζα εφημερίδες. Θυμάμαι

Σε ένα αφιέρωμα για τις πολλαπλές μεταβολές της λειτουργίας του Τύπου κατά το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, ένα πρόσωπο με την ιδιότητά μου δεν μπορεί παρά να μιλήσει για το πεδίο της πολυετούς δουλειάς

Αν εξαιρεθεί η ειδολογική προϊστορία της στην κλασική αρχαιότητα, και πάνω απ’ όλα η Πολιτεία του Πλάτωνα (375 π.Χ.), η Ουτοπία γεννιέται ως λογοτεχνικό είδος στην αυγή της εποχής των γεωγραφικών ανακαλύψεων. Το 1492 ο

Θεωρία του κήπου. Κηπουρός και Δημιουργός Ξεφυλλίζοντας το λεξικό για τον Συντηρητισμό[1] των εκδόσεωνCerf, με πολλές και αξιόλογες συμβολές και εξαιρετικά ενδιαφέροντα θέματα, έπεσα επάνω στο λήμμα jardin (κήπος). Στις πρώτες κιόλας γραμμές ο συντάκτης

Κύλιση στην κορυφή