Απρίλιος 2025
- Αβυθομέτρητοι καιροί
- Μιχάλης Μακρόπουλος
Σκέφτηκα ότι αρκούσε να κάνω μεταβολή κι όλα θα τελείωναν. Πίσω μου όμως μια ολόκληρη παραλία που τη δονούσε ο ήλιος μού έκλεινε το δρόμο. Έκανα μερικά βήματα προς την πηγή. Ο Άραβας δε σάλεψε.
1 Στάλες ιδρώτα κυλούν από το μέτωπο και φτάνουν μέχρι την κοιλιά μου, που είναι μεγάλη και σε περιέχει. Ξαπλώνω και φαντάζομαι ότι μέσα της φωλιάζει η δροσιά, εκείνος ο φρέσκος αέρας που ακούγεται από
- Κείμενα
- Θανάσης Θ. Νιάρχος
Σε οποιαδήποτε περιοχή της νεοελληνικής ιστορίας και αν πίστωνε κανείς τον Κώστα Γεωργουσόπουλο είτε επρόκειτο για τη λογοτεχνική και τη θεατρική είτε για την ευρύτερα πολιτιστική, αναμφισβήτητα θα του χρεώνονταν ως μια λειψή τοποθέτηση. Καθώς
- Κείμενα
- Ιωσήφ Βιβιλάκης
Τον Δεκέμβριο του 2024 ο φιλόλογος, ποιητής, μεταφραστής, κριτικός θεάτρου, επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, δάσκαλος πολλών από εμάς, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, έφυγε από αυτόν τον κόσμο, αφήνοντας
- Επί υδάτων πολλών
- Μάριος-Κυπαρίσσης Μώρος
Παναγιώτης Θωμά, Μια ανέφικτη ανάσταση. Σχόλιο στη Μεταμόρφωση του Φραντς Κάφκα, Αρμός, Αθήνα 2024. Ασφαλώς και θα τον αναγνωρίσετε! Είναι ψηλόλιγνος, κυρτός, μάτια με μαύρους κύκλους σαν νυχτοπουλιού. Υπερβολικά πολύ φως! (Το εντελώς αντίθετο του
- Κείμενα, Σύγχρονη ελληνική αρχικτετονική
- Αλεξάνδρα Βούγια - Θεοδόσης Ησαΐας - Πλάτων Ησαΐας
«Αν το κράτος υποχρέωνε όλα τα ωραία παιδιά να γίνονται βοσκοί θα είχαμε ως χώρα πολύ couleur locale»«Το όνειρό μου θα ήταν να γίνουμε η χώρα των μεγάλων ερώτων και, ως γνωστόν, ο έρως φέρνει
- Αποχαιρετισμοί, Κείμενα
- π. Μάρκος Φώσκολος
Πέθανε ο Φραγκίσκος και ο κόσμος αισθάνθηκε κατά κάποιον τρόπο μετέωρος. Σαν να διαισθάνεται πως η εποχή μας θα μοιραστεί σε «προ Φραγκίσκου» και «μετά Φραγκίσκον». Αισθάνθηκε πως έχασε ένα δεκανίκι. Διαίρεσε, κατά κάποιο τρόπο,
- Κείμενα
- Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος
«Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού… Σβήνω κυλώντας στα νερά…» Άλλος ένας αναντικατάστατος πυλώνας του Ελληνικού Θεάτρου και του Ελληνικού Πολιτισμού μάς άφησε ορφανούς, να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας… με την επερχόμενη λαίλαπα – με τη
- Αβυθομέτρητοι καιροί
- Θανάσης Θ. Νιάρχος
Παρασκευή, 27 Φεβρουαρίου 1998: Το βράδυ πηγαίνω τον Βασίλη στον παιδίατρο Δημήτρη Ζουμπουλάκη, στην Πατησίων. Αδελφός της ηθοποιού Βούλας Ζουμπουλάκη, του ζωγράφου Πέτρου Ζουμπουλάκη και του Νίκου Ζουμπουλάκη, μιας εξαίρετης προσωπικότητας που έγραφε ποιήματα (έφυγε