016

Blind Chance1987Σκηνοθεσία: Κριστόφ ΚισλόφσκιΗθοποιοί: Μπογκούσλαφ Λίντα, Ταντέους Λομνίτσκι Η τύχη ευθύνεται για όλαή μήπως την τύχηεμείς την καθορίζουμε;Ρώτησα το βαθύτερό μου κόμμακι εκείνο δεν μου απάντησε. ⸙⸙⸙ Uncle Frank2020Σκηνοθεσία: Άλαν ΜπολΗθοποιοί: Πολ Μπέτανι, Σοφία Λίλις,

ΟΡΩΝΤΟΣ ‒μικρού φεγγίτη ο κάτοχος εστιάζεις στατου κόσμου θά ’βρεις λοιπόν παράλειψη τ’ότι ξεχνώ τά δάση προτείνων κι όποτε η-μπορώ την μόνιμη ακακίαν (σοφίλιασματης μεσαυλής στης πρώην «καλής» το σπίτι) τον ταπεινό χειμώνανθον νυν αγριοσπαραγμένον

Όπως έλεγε ο Χέγκελ, είμαστε πλήρως «μέσαστην αυτοκινούμενη ζωή αυτού που είναι νεκρό».(Baudrillard, 121) Το παρόν άρθρο επιχειρεί να καταδείξει τη συνάφεια μεταξύ ενός συγκεκριμένου συσχετισμού δυνάμεων οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής φύσης στη νεοφιλελεύθερη εποχή

Μετάφραση: Κώστας Βραχνός Πήγα στη Μαδρίτη, όπως σας έλεγα, για να διαβάσω κάτι ποιήματα, και ανάμεσά τους ένα ποίημα θρησκευτικό, μυστικιστικό, εμπνευσμένο από τον Ισπανό Χριστό του Βελάθκεθ –έναν Χριστό τόσο ανθρώπινο, παγκόσμιο και αιώνιο!–,

Να πολεμάμε το γραμμένοΝα το κάνουμε γραπτάΞόρκια να το κάνουμεΕπωδέςΤραγουδομοιρολόγιαμε τσακισμένους τους ρυθμούςΣτίχους καταδικασμένουςσε εκκρεμότητα διηνεκήΜάταιες προσευχέςανεπίδοτεςσε ουράνια συνθεμένα από πάγοκαι σιωπήΚαι να ’ναι η χαραγμένη πλάκατο μόνο έγκυρο γραπτό μαςΤο πιο δικό μαςΚαι το

ΤΟ ΒΟΥΒΟ ΧΑΟΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Τὸ φῶς τοῦ Αὐγούστου πάνω ἀπ’ τὴν Ὑλίκη:νερὰ γαλάζια, δέντρα καὶ χωράφια,βουνὰ καὶ πράσινο ἄνοιγμα γιὰ ἐλάφιατῆς φαντασίας, κόσμος ποὺ ἀνήκει στὴ φύση τῶν στιγμῶν καὶ τῶν πραγμάτωνκαὶ ἀλλάζει νόημα,

Ο όρος «λογοτεχνική γενιά» χρησιμοποιείται για να δηλώσει την ένταξη στην Ιστορία ομάδων με κάποια συνοχή, οι οποίες σε σχετικά βραχύ χρονικό πλαίσιο προσφέρουν, με σχετικά κοινό τρόπο, όσον αφορά την αισθητική και το ιδεολογικό

Μια μέραΘα βρω τα κότσια: Να σε στείλω στο διάολοΌσο εγώ ανοίγω σε φύλλαΚι εσύ χαζεύεις το ρολόι σουΚαι καθόλου δεν θα σε ντραπώ Μια μέραΘα [απο]δεχτείς την ήττα σουΔεν θα κουνάς το δάχτυλο κάθε

Κύλιση στην κορυφή