010

Κατέβαιναν τρέχοντας με φωνές και ξεφωνητά την οδό Αλατσάτων οι μαθητές του 3ου Δημοτικού Σχολείου. Αγόρια καχεκτικά και μελαχρινά κορίτσια με τις μπλε ποδιές και τον άσπρο γιακά τους. Όλα τα παιδιά κρατούν πολύ σφιχτά

Τα χέρια σου. Αδρές γραμμές, καμιά αμφιβολία. Κάτι στην κίνησή τους προδίδει αλαζονεία πίσω από την τραχύτητα. Περιορισμένη οπτική εμβέλεια, σχεδόν τυφλότητα. Ωστόσο αναγνωρίζουν τον πόθο μου. Τη σφοδρότητα της επιθυμίας μου. Ξέρουν ότι μπορούν

Τότε πού τούς πρωτοσυνάντησα κάθονταν σ’ ἕνα πεζούλι κι ἔκτοτε τούς ἔβρισκα ἐκεῖ: ἄλλοτε δυό τρεῖς μαζί, ἄλλοτε κάποιος μόνος του, συχνά ὄρθιος, ἀκουμπώντας σ’ ἕνα πετρόχτιστο ρημάδι μέ τό βλέμμα στυλωμένο στό πέλαγος… Ὀκνόν

«Ακόμη και η αρετή έχει ανάγκη από όρια»Μοντεσκιέ«Όταν δεν υπάρχει Θεός όλα επιτρέπονται»Ντοστογιέφσκι«Πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από την αντίληψη του Ντυρκέμότι η θρησκεία είναι ο μόνος δυνατός πόλος συλλογικής ταύτισης»Καστοριάδης«Η θρησκεία συνίσταται στην πίστη πως

Θα ξεκινήσω σημειώνοντας πως όποιος προορίζεται να γράψει, θα δημιουργηθούν οι συνθήκες, οι συγκυρίες, οι αφορμές, η τάση του να ανακαλύψει τον τρόπο και τις μεθόδους. Όσο κι αν τίποτα δεν το προοιωνίζει, όσο κι

Κάτι που κάνει την υπαρξιακή οδύνη υποφερτή· που μεταποιεί το επίκαιρο σε διαχρονικό, το προσωπικό σε καθολικό, τη θολότητα σε καθαρές σκέψεις. Αυτό είναι η γραφή. Για μένα τουλάχιστον. Αυτό που δίνει κάποιο σχήμα στο

Το αίτημα του Φρέατος έφτασε μια μέρα του Ιουλίου: «Ζητάμε πρωτίστως ένα προσωπικό κείμενο και όχι απαντήσεις σαν να πρόκειται για προσωπική συνέντευξη», μου ξεκαθάριζε η διεύθυνση του περιοδικού. Πόσο προσωπικό; Αναρωτιόμουν. Ποιο προσωπικό αντέχει

Η στροφή των εκδόσεών μας προς τη θεατρική γραφή προέκυψε ως απόρροια της κύριας απασχόλησής μας με τον χώρο της λογοτεχνίας, αναπόσπαστο μέρος της οποίας είναι και το θεατρικό κείμενο. Καταλυτικής σημασίας υπήρξε και η

Χρήστος Νάτσης, Το Τετράγωνο έξω από τη Σκακιέρα. Στιγμιότυπα από την πολιτισμική ιστορία του σκακιού, Δόμος, Αθήνα 2023. Τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον για το σκάκι, ακόμη και από τους μη ειδικούς,

Μετάφραση: Θοδωρής Σταμάτης Στο βιβλίο Ο ακρωτηριασμός της Δύσης ή Η τραγωδία της Κεντρικής Ευρώπης[1], ο Μίλαν Κούντερα θυμάται κάποια γεγονότα που συνοψίζουν τις ζοφερές σκέψεις του αναφορικά με την Ευρώπη. Το διαμέρισμα ενός φίλου

Κύλιση στην κορυφή