Κείμενα

Η κάπνα του πρωινού ανακατεύεται με τη νύχτα. Ένα ορμητικό τρένο πονά απ’ τα καμένα μετά το καλοκαίρι χωράφια. Κολοκύθες κείτονται γαλήνια κάτω απ’ τον ήλιο, κοκκινίζοντας στον ορίζοντα.

Παρατηρείται μια τάση τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας όλο και περισσότεροι απ’ όσους γράφουν ποίηση να επιστρέφουν στο μετρικό σύστημα. Οι λόγοι που επικαλούνται είναι δύο ειδών: ή ότι η επιστροφή στο μετρικό σύστημα

Ο ελληνορθόδοξος κόσμος του Βυζαντίου για λόγους προφανείς διαλέχθηκε άμεσα με τον αραβο-ισλαμικό κόσμο ήδη από τα μέσα του 8ου αιώνα. Ο πρώιμος αυτός διάλογος σηματοδοτεί και την ιστορία της εισόδου του Ισλάμ στον ελληνόφωνο

Αύριο η Ρώμη θα δει το μεγαλείο της σε όλη του την φρίκη.Εγώ, ο Κόμμοδος, ο αυτοκράτοράς της,ισόθεος ηγέτης των διεστραμμένων απολαύσεων της,Ηρακλής των αισχρών κατορθωμάτων της,θ’ αντιμετωπίσω στην αρένα το ανθρωποφάγο κτήνος της Αυτοκρατορίας.Το

Παρήγγειλαν κι από ένα γύρω με τσίπουρα και μια μερίδα γίγαντες, γιατί ο Βασίλης είχε όρεξη για κουβέντα. Κι όταν είχε όρεξη, αν και πιο σπάνια τον τελευταίο καιρό, ήταν ομιλητικός κι ευχάριστος. Κυρίως όταν

Μια απ’ τις εντονότερες τηλεοπτικές αναμνήσεις μου από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 είναι η εκτέλεση του Νικολάε Τσαουσέσκου και της γυναίκας του, Έλενας, στις 25 Δεκεμβρίου 1989. Βλέπω τα άψυχα σώματα του ζευγαριού,

Η πικρία της ποιητικής λογικής γίνεται ιδιαιτέρως στυφή επειδή σε νεαρή ηλικία διδαχθήκαμε ότι όλοι είμαστε ποιητές από το γεγονός και μόνον ότι είμαστε άνθρωποι.
Αυτό που κάποτε ήταν σύνορα, τώρα είσαι εσύ. ήταν Μάιος, βαθύς και μονότονος, ο δρόμος ανοιχτός από έργα, το χιόνι ξαφνικό, ξηρό. για να είμαι ειλικρινής:
Το μαρμάρινο κατώφλι του μουσείου είναι λουσμένο στο φως. Το περνώ με έναν μεγάλο διασκελισμό και νιώθω τη χωμάτινη υγρασία να εισχωρεί στα ρουθούνια μου.
Κάθε ον, ως ον, τείνει να διατηρηθεί ως ον», λέει ο Σπινόζα στο τέταρτο μέρος της Ηθικής του. Εγώ προχωρώ περισσότερο και διακηρύσσω πως κάθε άνθρωπος ως άνθρωπος, τείνει να υπάρχει σε πληρότητα.
Κύλιση στην κορυφή