Ιανουάριος 2023
Είμαι μια καταστροφή αεικίνητη,οργισμένη θάλασσα,σύννεφο που φουσκώνει την κοιλιά του,ποτάμι που κλοτσά τις πέτρες του,χώμα που πόδι κανενός δεν πάτησε γιατί μέσα τουριζώναν αγκάθια,μεταμελημένη κόλαση,αμεταμέλητος παράδεισος,ταραγμένο γέλιο, κόκκινος επίδεσμος,όξινα δάκρυα, πληγωμένα σπλάχνα,νεφρό θλίψεις φορτωμένο,σιδερένια πέτρα,μεσημέρι
- Αβυθομέτρητοι καιροί
- Δημήτρης Αγγελής
Στα σχέδια του Χρήστου Μαρκίδη, όπως αυτά που κοσμούν το τεύχος μας –μέρος των οποίων εκτέθηκε, στις αρχές του περασμένου φθινοπώρου, στη Gallery 7 υπό τον τίτλο «Η οντολογία της ρευστότητας»–, κυριαρχεί η ανθρώπινη μορφή.
ΕΚΕΙΝΟΣ Ψηλός, ξερακιανός, μαυριδερός. Καβάλα σ’ ένα ποδήλατο, από αυτά τα τεράστια της δεκαετίας του ’80 ή του ’90. Περίπου και εκείνος στην ίδια ηλικία θα ’πρεπε να ήταν. Κάτω από τα τιμόνια είχε μόνιμα
- Επί υδάτων πολλών
- Αχιλλέας Ντελλής
Γιατί κάθε γυναίκα, την πρώτη νύχτα του γάμου της, ξυπνά πάντα χήρα του άντρα που ονειρεύτηκε.Γιώργος Μαρκόπουλος, Νατάσα Πανδή Η ψηφοφορία του περιοδικού Sight and Sound ανά δεκαετία, αρχής γενομένης από το 1952, αποτελεί, εδώ
- Αβυθομέτρητοι καιροί
- Μαριαλένα Σπυροπούλου
Να δεις τον Κόσμο σε έναν κόκκο άμμου,και τον Ουρανό σε ένα αγριολούλουδο,να κρατήσεις το Άπειρο στην παλάμη σουκαι την αιωνιότητα σε μια ώραWilliam Blake Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου οι γυναίκες αναζητούν ολοένα και
- Queer λογοτεχνία, Αφιέρωμα
- Σπύρος Χαιρέτης
Προτάσεις ανάγνωσης μέσα από κουήρ θεωρητικές προσεγγίσεις[1] Εισαγωγή Τα έργα του Γ. Ιωάννου Για ένα φιλότιμο (1964), Η σαρκοφάγος (1971) και Η μόνη κληρονομιά (1974) συνιστούν τομή στη μεταπολεμική ελληνική πεζογραφία, καθώς φέρουν νεωτερισμούς τόσο
- Queer λογοτεχνία, Αφιέρωμα
- Ελένη Βλάχου
I. Ανθολογία κουήρ βραζιλιάνικης ποίησης Τα ποιήματα που θα διαβάσετε σε αυτήν τη γωνιά του αφιερώματος προέρχονται από τη Βραζιλία και εντάσσονται, το καθένα με τον δικό του τρόπο, στη σφαίρα της κουήρ ποίησης, κάνοντας
- Αφιέρωμα, Μεταφασισμός
- Καρολίνα Μέρμηγκα
«Ανήκω σε έναν προφανώς χαμένο κόσμο.» Τα κουρασμένα λόγια του Γιόζεφ Ροτ[1] ηχούν αχνά σαν βιεννέζικο βαλσάκι, όχι εύθυμο –τα βαλς της Βιέννης είχαν τη μελαγχολία της νοσταλγίας πριν ακόμα αυτή γίνει ταξιδιωτικό κόνσεπτ. Στο
- Αφιέρωμα, Μεταφασισμός
- Μάρκος Καρασαρίνης
Δύο απόψεις διατυπώνονται για τον κανονικοποίηση της ακροδεξιάς. Η πιο αισιόδοξη ακολουθεί λίγο-πολύ τη γραμμή του φιλοσόφου, πολιτικού επιστήμονα και ιστορικού των ιδεών Πιέρ-Αντρέ Ταγκιέφ που βλέπει τη δυνητική απειλή της Μαρίν Λεπέν και του
- Αφιέρωμα, Μεταφασισμός
- Στέφανος Καβαλλιεράκης
Το πλαίσιο Η συντηρητική απάντηση στον εκσυγχρονισμό ξεκινά ήδη από τον 17ο και 18ο αιώνα ως απάντηση στον παραδοσιακό τρόπο ζωής και έχει να κάνει με τη σφοδρή σύγκρουση ανάμεσα στους ηγεμόνες και τους ευγενείς,